zondag, dag 4:
Hoewel de spanning er allang niet meer is met Maurice die 10 punten los staat van nummer 2 Wilco gaan we toch een mooie dag tegemoet met een verrassende winnaar en mooie strijd op diverse plaatsen in het veld.
Met een kleine vertraging van 45 minuten omdat de wind nog even naar west moest draaien vertrekken we op baan M met ca 14 knopen wind een matig zonnetje. Perfecte omstandigheden dus, toch?
Nou de windschiftingen waren niet te tellen en zorgden voor veel hoofdbrekens. Ook nu weer een grote groep onder leiding van Maurice die na de start een lange slag over bakboord maakt en een groep met Onno, Luut en Klaas Westerdijk die het PM kanaal opzoeken. Het verschil bij de bovenboei is niet groot maar klaas is wel de winnaar van deze eerste boei. Direct gevolgd door Maurice, Luut en Quintes. Het maakte dus vandaag niet veel uit waar je zat. Wel zagen we een aantal kandidaten voor de 2e of 3e plaats pas laat de bovenboei ronden. Zo hadden Bart en Timo niet de beste start en begon voor hun een inhaalrace om nog te redden wat er te redden valt. Luut zat er direct al goed bij en dat was ook wel nodig voor een podiumplaats. Nu Wilco zich afgemeld heeft voor vandaag kan er wel eens een broederstrijd ontstaan om plaats twee of drie. De heren verschillen nog een vracht aan punten maar als er een aftrek komt is die bij luut 25 punten en bij Bart slechts 5. Daarmee komen de heren op respectievelijk 11 en 13 punten. Dat kan nog wel eens spannend worden. Iets verderop is er voor Geert ook nog hoop op een podiumplaats maar dan moeten de broertjes De Zee wel samen het riet in zeilen. En daar ziet het er bij de bovenboei dus niet naar uit. Hoewel Bart een slechte start kent weet hij zich aardig naar voren te wurmen; hij moet binnen twee plaatsen bij Luut finishen om hem voor te blijven, of dat gaat lukken? Voorlopig gaat Klaas stevig aan de leiding en kan ook Maurice daar helemaal niks aan doen. Het hele Sneekermeer kijk Maurice naar de spiegel van zijn oude boot en denkt wellicht waarom hij die ook alweer ingeruild had voor een nieuwe….Klaas speelt weliswaar geen enkele rol in het klassement omdat vandaag zijn eerste en enige race is maar toch, je wilt altijd winnen. Het deed Maurice dan ook een beetje pijn dat ik er gister naast zat toen ik schreef dat Wilco hem ingehaald had, Wilco bleek “niet in de buurt te zijn geweest” en het voorval wat beschreven werd speelde zich af tussen alleen Bart en Wilco. Zo, is dat ook weer rechtgezet.
Maar voorlopig krijgt hij geen vat op Klaas. Een stukje daarachter doen onder andere Timo en Bart er alles aan om naar voren te kruipen en dat lijkt aardig te lukken. Maar dan, de Poelen. Het is al heel vaak beschreven maar de Poelen kunnen alles overhoop gooien. Dat bleek ook vandaag weer. Met een knik in de schoot van boei 12 op de Saltpoel naar boei 14 op de poelen, de meesten gingen daar overstag voor een lange slag over stuurboord maar Luut zag het anders, de koers om door te zeilen was onverwacht gunstig en hij ging nog even over bakboord verder om pas veel hoger over stuurboord op de boei af te gaan.
Een stuk daarachter slaat voor Johan het noodlot toe; zijn roer valt er af, stuurloos drijft hij richting lagerwal terwijl er in geen velden of wegen een standby te bekennen is. maar als je Otte heet en op het Sneekermeer in onmacht ligt is er altijd wel een familielid in de buurt en dat is vandaag zeker het geval. Op wonderbaarlijke wijze (een telefoon aan boord mag immers niet) weet hij contact te maken met zijn zus op de starttoren die direct een snelle boot naar de Saltpoel dirigeert en hem net voordat hij op de rotsblokken strandt weet te redden.
Terug naar de Poelen waar Klaas en Maurice onwetend zijn van de pech die hun te wachten staat in de vorm van een grote schifting die er voor zorgt dat Luut de boei meer dan bezeild voor hem ziet en Maurice en Klaas die nog een bakboord slag moeten maken de boei uit beeld zien verdwijnen. Gevolg is dat Luut met een knik in de schoot naar de boei zeilt, direct gevold door Quintes. Maurice en Klaas weten de schade te beperken tot plaats 2 en 3 omdat Quintes een extra hoogteslagje maakt en zichzelf daarmee een voorlopige 2e plaats ontneemt.
De enige die zich om deze aktie echt zorgen maakt is Bart. Die zit op de eerst rang dit tafereeltje te aanschouwen en is te ver van de boei verwijderd om hetzelfde voordeel als zijn broer te pakken. Hij zeilt nu ergens rond de 8e plaats en zal nog verder naar voren moeten om op het podium te blijven.
Daarachter doet Geert er alles aan om zich naar voren te wurmen maar met nog maar 2 korte kruisrakken op de Poelen is dat geen makkelijke opgaaf. We verlaten de Poelen met een lang ruimewindsrak en daarna wacht nog een lastig kruisrak op de Gossepalen, berucht om zijn schiftingen, dat hadden we donderdag al gemerkt.
Luut arriveert hier als eerste, gevolgd door Maurice en Klaas, daarachter Timo die inmiddels Quintes heeft ingehaald en daar weer achter Geert die zijn hoop op een podiumplaats ziet verwaaien. Daar weer achter op de zevende plaats Bart die ook zijn hoop op een podium ziet vervliegen omdat hij gelijk staat met Wilco, maar deze heeft een ééntje gezeild en dat zat er bij Bart dit weekend niet in helaas. Toch kan mem De Zee trots zijn. Luut handhaaft zich op plaats 1 en weet zich daarmee verzekerd van plaats twee in het klassement, met daarachter met drie punten meer Wilco en Bart. Geert pakt plaats 5 overall en Sybrand plaats 6. Overtuigd nummer één was en blijft Maurice die met een tweetje vandaag de rest nog steeds ver voor blijft en zich de terechte winnaar mag noemen. Vrijwel alles gewonnen met zo’n beetje alle weersomstandigheden. Proficiat!
Al met al een mooie 4 dagen waar van alles gebeurde en we zo’n beetje alle weersoorten hebben gehad, zon, bewolking, regen, harde wind, (bijna)geen wind.
Veel dank gaat weer uit naar alle vrijwilligers die deze 4 mooie dagen mogelijk hebben gemaakt! Hulde voor alle zichtbare en onzichtbare krachten van de KWS, zowel op het water als op de wal. We nemen het vaak als vanzelfsprekend aan dat ze er iedere keer weer zijn maar dat is het zeker niet. Dus heb je een keer tijd en zin (of je maakt zin), meld je dan aan, alle hulp wordt op prijs gesteld!
zaterdag, dag 3:
De windverwachting was goed, de zonverwachting goed, wat kon er fout gaan zou je denken?
Nou voor de meesten van ons heel veel, een enkeling wist wonderbaarlijk en soms met een beetje hulp van wat pech van een ander stand te houden.
De ochtendrace begon met een mooi lopend windje, net als gisteren kiezen de meesten voor een lange slag over bakboord óf over stuurboord. Bijna niemand die voor “lege midden” kiest. Dit “lege midden” is ook wel de naam voor een deel van Friesland waar we ons nu in bevinden maar leeg betekent in het Fries laag, dus niet leeg. Volgt u het nog, nou ik ook niet en vele zeilers konden het vanochtend ook niet meer volgen. Wilco maakte een lange slag over bakboord evenals Maurice en Luut.
Onno, Bart, Hans, Sander, Geert en nog een aantal kozen er voor om direct overstag te gaan om over stuurboord hun heil te zoeken. Dit leek slecht uit te pakken omdat Wilco, Maurice maar ook Sybrand met de bakboordslag en de trekwal van de Lytse Griene goede zaken leken te doen. Leken, want alleen Maurice wist de twist te ontlopen om als eerste de bovenboei te ronden, daarachter werd het één grote husseling van hoop en teleurstelling. Waar eerst Onno en Sander hele goede zaken leken te gaan doen omdat Wilco c.s. aan de zijde van de Lytse Griene behoorlijk in een windwak terechtkwamen had de wind voor deze twee heren iets anders in petto. met de bovenboei voor het grijpen kwamen ze in een twist terecht en verloren zo hun mooie plek. Dit gold ook voor Wilco, Luut en vele anderen de over stuurboord op de boei aanvoeren. Alleen degenen die hoog over bakboord op deze boventon aanvoeren zaten goed; Hans, Jan, Geert en Bart volgden Maurice op de voet en iets lager wist Wilco toch nog de aansluiting te maken. De rest van het veld in grote verwarring achterlatend.
In het lange voordewindse rak naar de boei op de zoutpoel en vervolgens omhoog richting boei 20 bij het Joustervaartje gebeurde er in de kopgroep niet heel veel, Maurice hield keurig stand en direct daarachter vochten Hans en Jan om de eer van de tweede plaats. Hans had er even geen rekening mee gehouden dat het zó goed zou gaan want hij had nog geen kaart opgehaald bij de toren. Regelmatig hoorde je Hans roepen, “hé, wèr moatte we hinne?” en iedere keer kreeg hij keurig de aanwijzing waar te gaan. Misschien had Jan een keertje iets later de juiste richting moeten wijzen want waar Jan lang op de 2e plaats lag kon hij helaas voor hem geen stand houden. Als Hans de stal ruikt is hij niet meer te houden. Een keurige 2e plaats als resultaat! De achtervolgers leverden een mooie strijd. Geert weet ook met licht weer zijn mannetje te staan en op een aantal scheepslengtes daarachter vecht Bart met Siep om de 5e plaats. Lang leek Bart dit te winnen. Op de poelen kiest hij er echter voor om direct over stuurboord naar de Siebesloot te gaan. Siep kiest ervoor om eerst uit De Klok tot de fuiken door te varen en dan een hele lange slag over bakboord te maken richting de Grutte Griene. Daar treft hij zich vóór Bart en op naar boei 20 wordt een mooie strijd gestreden. In de laatste 100 meter voor de boei komt de ervaring van Bart bovendrijven; de wal is daar altijd beter, Siep zeilt over bakboord door en betaalt met 20 meter achterstand bij de bovenboei zijn tol. Inmiddels hebben Wilco en Johan, die zij knie heeft laten instralen door een gebedsgenezer ook de aansluiting gevonden en deze twee hebben besloten mij het leven zuur te maken. Helaas met succes. Wilco maakt handig gebruik van een Valk die over ons beide heen wil, ik reageer te laat en Wilco gaat er met een knipoog vandoor. Johan koos bij de Siebesloot voor een lage koers over de meer en hield keurig stand. Helaas voor hem wist wilco hem letterlijk op de meet nog te kloppen. Daarmee was de top zes compleet: Maurice, Hans, Jan, Geert Bart en Wilco.
De middagrace was er eentje die de boeken in gaat als lastig. Het was al drijven richting de start en de vlaagjes waren er wel maar kwamen weer uit van alle kanten. We worden op baan H (ZUID) gezet met een lang kruisrak richting Siebesloot, daarna richting de pier van Terherne om vervolgens op te kruisen richting Goingarijp. Ook nu weer doet de wind hele gekke dingen en trekt het veld al heel snel uit elkaar. Maurice, (daar is ie weer) weet hier prima mee om te gaan. Dat kan geen toeval meer zijn. Deze man heeft of oneindig veel geluk en moet meteen een staatslot kopen, óf hij kan goed zeilen óf hij heeft verstand van het weer. Het zal een combinatie zijn van het laatste, laten we het daar maar op houden. Feit is dat hij met 6 punten bovenaan staat en nummer 2 wilco met 16 punten op gepaste afstand volgt.
De rest worstelt met de wind die iedere keer precies dat doet wat je niet verwacht. Hans had nog steeds geen kaart en waagt zijn geluk met een route vanaf de pier door de Siebesloot. Dit is in het verleden al een succesvol gedaan door Onno en later door Thies en Hans hoopt zijn naam aan dit illuster rijtje toe te voegen. Helaas voor Hans pakt dit verkeerd uit. Nou past Hans eigenlijk toch al niet in dat rijtje; hij heeft een baard, spreekt onvervalst en alleen maar fries, rookt sigaren, jaagt, stroopt en rijdt een stoere Landrover. Snel vergeten deze dag Hans, jij wil ook niet in welk rijtje dan ook maar passen. Je trekt je eigen plan en dat siert je (meestal dan hè).
In de voorhoede heeft Wilco inmiddels de kop overgenomen van Maurice, het kan dus wel om deze man te verslaan. Maar dan moet je wel de juiste dingen doen en zeker geen boei aantikken of daarna bijna van schrik in het water vallen. dan weten de heren er wel raad mee en gaan Maurice en Bart met de eer aan de haal. Een schamele derde plek rest voor Wilco. Jan Tekstra aanschouwt het gehele tafereeltje en zal daar vast nog inspiratie uithalen voor een nieuwe topsong. Sander, vanochtend nog samen met Onno de pechvogel in het windwak bij de bovenboei neemt zijn sportieve revanche en noteert een keurige 5e plaats. De top 6 wordt gecompleteerd door Quintes.
In zijn martelgang naar die laatste boei komt Hans de hele achterhoede tegen die het ook al niet makkelijk hadden; Sybrand, Cock, Timo, Bouwe, Siep en Klaasjan kregen de bootjes niet aan de praat en dronken hun verdriet na afloop weg met een colaatje bij de Roerkoning. Wie daar wel weer heel vrolijk aankwam was Riemer; “sa lekker sylt hjoed, ik wie gjieniens lêste, wol iemand ien pilske?” helaas Riemer bij de roerkoning geen bier maar evengoed bedankt en je hebt top gevaren!
Morgen nog een laatste ronde. Benieuwd wat die gaat brengen?
dag 2:
Een snelle rondgang onder de zeilers van gister leerde dat de één helemaal naar de harejassus was, de ander sinds gistermiddag leefde op pijnstillers en de derde vanochtend wakker werd in de stoel waarin hij gistermiddag in slaap was gevallen. Alleen Johan Otte had “alleen” maar last van zijn knie; menig zeiler zou zijn pijntjes vanochtend willen ruilen voor alleen maar wat kniepijn.
En dan moest vandaag nog beginnen!
Windkracht 4 tot 6 op de teller baan L, goed voor de langste voordewindse rakken en een zwarte baan zou ons letterlijk en figuurlijk alle hoeken van het sneekermeer laten zien. Wilco had zag de groene vlag wapperen en had even de hoop dat dit de korte (groene) baan zou weergeven maar helaas Wilco, de groene vlag is voor de groene bovenboei, helemaal bovenin het meer.
Dit keer geen valse start maar gelijk en zonder haperingen werden we op pad gestuurd. De sprintkampioen van gisteren ging, samen met wat companen waaronder Sybrand, de nummer twee van gisteren over een lange bakboordslag en Sunny Skies Maurice met wat companen, waaronder Luut in een lange slag over stuurboord richting het PM kanaal. Daar tussenin de broodnodige veldvulling want alleen een veld vol toppers is ook maar saai. Bij die groene bovenboei aangekomen bleken Maurice en Luut c.s, de beste keuze te hebben gemaakt maar team Onno zat ze wel op de hielen. De kopgroep van een man of zes begon vorm te krijgen. Onderweg maar de onderton bij het strand van Terherne kreeg Onno zijn eerste tegenslag te verwerken, een haperende neerhaler en wellicht iets te veel risico werden hem fataal en huppakkee daar lag de hele boel ondersteboven. Gadegeslagen door de staart van het peloton klom Onno weer aan boord en zette de achtervolging in. Benieuwd waar dat zou eindigen…
Inmiddels had ook wilco de strijd verloren van zijn neerhaler maar hij wist de boel wel tot de onderton te brengen.
Bij die onderton had inmiddels maurice zijn koppositie versterkt, op de voet gevolgd door Sybrand , Luut, Bart en Geert. Nou verwacht je die eerste namen wel vooraan bij dit soort windjes maar dat ook Geert zich daarbij aansloot is wel een vermelding waard. Als lichtgewicht de boot bij deze wind naar voren te sturen is geen sinecure en het zou zo maar kunnen zijn dat de pijntjes van gister aan zijn deur voorbij zijn gegaan. Eens kijken of hij dat vol weet te houden. Andermaal gaan we richting het starteiland en in dit lange rak weet Onno zijn opmars te maken. Waar de schrijver dezes eerst nog achterom moest kijken voor de NED31 had hij hem bij de 2e bovenboei alweer recht voor in beeld en ik zou niet de enige zijn die hem voor me op zag doemen. Bootje voor bootje kwam Onno dichterbij. Ondanks de pijntjes van gister was hij waarschijnlijk de enige die blij was met de zwarte baan; dat gaf tijd om zijn inhaalrace te volmaken. Vooraan had echter Maurice zijn positie verstevigd maar zat Luut hem wel op de hielen. Waar de Poelen andere keren wel eens het hele veld doorelkaar husselt bleef de schade vandaag beperkt. Maurice bleef één, Luut twee en sybrand drie. Onno had inmiddels wel heel knap de vierde plek bezet maar andermaal sloeg het noodlot toe. Ditmaal met materiaalschade en zijn race eindig roemloos achter de rescue. Onbewust van dit voorval doet Luut er alles aan om Maurice nog het leven zuur te maken maar deze laat zich niet meer inhalen. Daarmee is de top 3 gemaakt; Maurice, Luut en Sybrand, de rest volgt op eerbiedige afstand. Op naar de soep en de wat klaagverhalen over fysieke toestanden…
Race twee zou iets minder wind moeten hebben maar daar was bij de start nog weinig van te merken. Opnieuw baan L en weer zwart, en dus weer bijna 20 km te gaan. Sybrand en Wilco kiezen voor een lange bakboordslag en ook Maurice wisselt niet van recept. Ook nu weer is de uitslag bij de bovenboei in het voordeel van maurice maar waar Wilco vanochtend nog even wakker moest worden is hij nu op stoom. In het tweede voordewindse rak is goed te merken dat de wind wat ingeboet heeft en dat past hem prima. Op de poelen slaat hij zijn slag en Maurice en Luut en Maurice kunnen proberen wat ze willen maar Wilco is niet meer bij te halen. Achterin het veld strijden Jan T, ondergetekende en Klaas Jan nog een onderling gevecht uit wat uiteindelijk door de troubadour wordt gewonnen. Hekkesluiter van vandaag maar zeker niet de verliezer is wederom Riemer die met een tiende plaats op plek 9 van het klassement zou zijn gekomen, zij het niet dat een OCS hier een stokje voor steekt. Dit doet echter niets aan zijn prestatie af om twee dagen op rij met een dikke wind de lastige O-jol over de finish te brengen.
Morgen een dag met zon en een lopend windje, een kijken hoe de kaarten er dan bij liggen.
Wordt vervolgd.
Onstuimige start van de Kleine Sneekweek
De verwachting was dat het pas in de loop van de middag zou gaan waaien en regenen. Nou dat bleek niet helemaal juist. Er zullen best droge momenten zijn geweest, maar het voelde als een natte dag. Hoewel de windvlagen soms stevig waren, was het alleszins goed te doen; soms een stevige drukker maar in het algemeen prima zeilweer.
We waren ingedeeld in 4 groepen en dus 2 startjes per manche en 3 per serie. De indeling zou een goede verdeling van de ranglijst moeten zijn, maar in groep A mochten Onno en kersverse ZZ winnaar Bart het tegen elkaar opnemen. De rest van het veld bleek veldvulling te zijn. Deze twee heren verdeelden onderling alle eentjes, waarbij Onno wel de veelvraat bleek. In race 3 wist Bart er eentje af te pakken en in diverse andere races kwam hij dichtbij, maar Onno zeilde vandaag geheel onbedreigd naar de nummero uno positie.
Op de voet gevold door Sybrand, die zich bij deze omstandigheden als een vis in het water voelt en als hoogste uitslag een viertje noteert.
Van deze vissen hadden we er vandaag overigens meer; voor Timo bleek een stevige windvlaag in het voordewindse rak iets te veel van het goede en huppakee, weg vaantje zullen we maar zeggen. Ondanks deze tuimeling noteert hij toch nog een 5e plaats in het eindklassement, dankzij een 1-tje en een aantal 2-tjes. Als je verder naar het klassement kijkt, blijkt dat de groepsindeling wel aardig gekozen is, de hoogste genoteerde zeilers per groep, maakten hun verwachting waar en voerden een mooie onderlinge strijd die niet zelden pas op het allerlaatste moment beslist werd. Precies waar een sprintrace voor bedoeld is!
Speciale vermelding verdient zeker Riemer Mink, deze telg uit de familie van Skûtsje- en Ojolschippers, wilde wel eens wat anders dan een 40 tons Skûtsje of de machinekamer van een 237 meter lang cruiseschip, nou dat heeft hij geweten! Zonder hangbroek, maar met klompen ging hij in de Cora de Vries Promojol, de strijd met de elementen aan die hij uiteindelijk keurig overwon. Er waren wel wat obstakels zoals naast de boot belanden of omslaan, maar dat kon bij Riemer de pret niet drukken en hij heeft keurig alle 8 wedstrijden uitgezeild! Hulde aan deze taaie zeiler, Oom Jitze kan met recht trots zijn op deze volhouder!
De sprint zit er op, morgen nieuwe rondes nieuwe kansen, weer een stevige wind, maar hopelijk wat minder regen van boven en een kopje soep in de pauze, dat zou mooi zijn.
Uitslag:
1- Onno
2- Sybrand
3- Maurice
4- Luut
5- Timo
bron foto Riemer: omrop Fryslan:
