Buienadaritis en racen in de winter verhouden zich slecht. Natuurlijk is er met de R in de maand geen plaats voor zonnebrand en kortebroeken. Ook is het thuis op de bank altijd behagelijker. Maar wanneer je de knop om wílt zetten is er, ook in de maanden met kort daglicht, een hoop zeilplezier te beleven.
Hoe het niet moet maakte de tien-plus groep van ingeschreven Nederlanders duidelijk tijdens de Eiscup op de Baldeneysee. “We” zagen het niet zitten door een Buienradar voorspelling die je ook in de zomer niet wil meemaken. De bijzonder gastvrije watersportvereniging kreeg de taarten dus niet op en de talloze pannen niet leeg. Dat was te meer jammer omdat de harde kern van fanatieke Duitse zeilvriendenl toch nog vijf potjes wist te racen. Het was op het randje maar, los van wat materiele schade hadden de mannen daar toch nog een mooi weekend. Gewonnen door Jurgen Alberti voor de Kother van de ‘Essenaar’ Stefan de Vries. Dat was dus knap van Jurgen. Het Oranje team liet evenwel de organisatie, die ons besluit zeker begreep, niet in de steek. We maakten allen ons inschrijfgeld over en beloofden volgend jaar wél te komen opdagen.
Hoe het wel moet bleek eerder vorige maand al op Zuidlaren, hoewel het veld klein bleef door die Buienradaritis. Toch kwamen daar de Hollandsche Olympiajol mannen wél aan de start ondanks een enorme windverwachting. Het was net zo hard beuken als genieten op de zaterdag helaas, de zondag was de wind echt te sterk. Hier won, in een veld van vijf fanatiekelingen, Jeen Nijdam voor Wim Bijlsma. En ook dat is knap! Jeen, onze Duitse Fries, is goed bezig.
En op Kralingen leek Buienradaritis ook al niet te helpen. Dat begon natuurlijk al met ‘die-regen-die-ooit-in-Oktober-begon-maar-nooit-meer-op-is-gehouden”. Want bij vorst wordt regen sneeuw, zo wisten wij nog. Dus het veld was al wat beperkter met acht ingeschrevenen waaronder twee voorverkenners uit Friesland. En dat terwijl er vijftig Optimisten door hun ouders het water op werden gedreven. En ook eenenveertig Lasers het zicht op de wal ontnamen.
En de zaterdag voorspelde erg weinig wind terwijl op de zondag, in de vlagen, er 25 knopen vol sneeuw tussen de gebouwen over de Kralingse plas zou jagen. Dus de voorverkenners gebruikten de Buienradaritis om brandstofkosten te besparen. Hoewel begrijpelijk kregen zij én vooral die mannen die helemaal niet inschreven, ongelijk. Zaterdag werd een prachtige wedstrijddag!
Ton, Maurice, Joep, Michiel, Harm en Thies kregen een heerlijk pot racen voorgeschoteld. En de zonnebril van Ton was niet enkel ‘voor de looks’ want onder een stralend zonnetje met net voldoende wind was de kou goed te doen. Maurice kon weer eens tijd maken voor een regatta weekend en vaart nog steeds scherp als een mes. Met Thies vocht hij menig duelletje rond de tonnen uit tot vermaak van beiden. En: zijn NED 22 loopt nog als een tiet. Nu te koop want hij heeft inmiddels een hagelnieuwe, qua gebruiksuren dan, van Eijk in de stalling staan.
Die zaterdag was Ton niet een klasse beter dan de rest. Maar Kralingen is wel zijn thuiswater en hij maakte simpelweg de minste foutjes van allemaal. Trok kalmpjes doch gestaag naar de leiding, liet de rest van het veld in de verleiding dat alles nog mogelijk was, maar stond de kopposities niet meer af. Thies werd twee maal tweede: het zal allemaal zo dicht op één. Want dat blijft het mooie en frustrerende van Kralingen: geef nooit op, de race is hier pas verloren wanneer je weer aan de meerlijn ligt.
De zondagavond gingen een groep zeilers én partners gezellig dineren bij Stobbe. Toen konden de mutsen al diep getrokken worden. Want op het zonnige water was het prima toeven edoch zonder de koperen ploert van Helios voelde de 2 tot minus 5 al snel heel erg koud. De volgend ochtend waren de dekkleden dan ook als houten planken, de grootschoot als een electricteitsbuis en het dek van Harm als een glazig kunstwerk uit de Postmoderne school. Koud! Met veel wind in de voorspelling én een sneeuwlaag van 5 centimeter over midden Nederland begin middag.
Maar de mannen gingen weer! Behalve Joep die zich al eerder afmeldde, hij ging met kunstbaard en mijter zijn kleinkinderen de stuipen op het lijf jagen. De vijf bootjes, ze vielen bijna niet op tussen al die Opties en Lasers, streden alsof het een kampioenschap was. Want dat vergroot de lol. Ton onttrok zich aan het strijdgewoel door ons weer zijn spiegel te tonen. Maar het zeilvermaak was groot en de wind bleek prima te doen.
Toch kreeg Buienradaritis nog een late patient te pakken. De NED 8 zag echt die sneeuw al vallen en smoestte dat ‘hij zijn boot graag droog wilde wegzetten’. Dus hij haakte af en beloofde in ruil daarvoor direct een verslagje te prakken. Waarvan acte. De overgebleven Mohinicanen spraken nog teksten als: ’als niemand wil; ik ga niet alleen’. Maar deze helden waren allemaal ruim voorzien van karakter dus gingen allen ook nog zondagmiddag de strijd aan. Nu brak Maurice de ban en drukte Ton voor eens naar de tweede plaats.
Het bleek al met al toch een lekkere Boterletter te zijn geworden. Het Sinterklaas-gedicht werd dus heel kort: ’Ton won.....’ Als opvolger van zichzelf. Ondanks de heersende ziekte hadden de Olympiajol-mannen wederom een uitstekend weekend. Eigenlijk, zo bedenk je dan op weg naar huis, zou Buienradar automatisch een foutmelding moeten geven aan ons Olympiajollers voorafgaand aan Ranglijstweekenden. Want het brengt niets dan twijfel. Wedstrijdzeilen kan bijna altijd, maar je lijdt nu eenmaal het meest onder het lijden dat je vreest. Dus beter in het vervolg even kijken voordat je op de fiets boodschappen gaat halen. Maar niet meer voor de wedstrijdweekenden!
Harm, als Vlootvoogd Kralingen, gaat trouwens een druk jaar tegemoet. Met zijn mannen organiseren ze de WoW en de ONK! Dat laatste wordt gevaren op de Braassem dus Harm kan zich gelukkig al snel op het sociale programma focussen. Later meer nieuws.
Trouwens, er waren meer Olympiajollers actief rond de Kralingse Plas. Op de steiger stonden Cor, Luuk, Richard en Henk met de handen onder de wanten hun K-bootjes te sturen. Fred Schaaf declasseerde de rest van het Flying Dutchman veld door vier paaltjes te varen! Dat was ronduit knap! En verdwaald op wat Solingen voeren ook nog twee mannen rond die hun schuur misbruiken als opbergplaats voor hun Olympiajol! Zij beloofden betere tijden!
Nog eenmaal over die besmettelijke Buienradaritis: de meeste slachtoffers worden niet gemaakt daags vóór of tijdens een evenement. Maar in de weken ervoor en gewoon thuis, op die behagelijke bank. Want zeilers die zich inschrijven zijn al winterhelden ook al bezwijken ze op de zaterdagochtend of zondagmiddag alsnog door een tekort aan opgebouwde weerstand.
Iedereen kan het nieuwe jaar dan ook Buienradaritis-vrij beginnen door zich nu al in te schrijven voor de traditionele seizoensopening op de eerste nieuwjaars zondag op die centraal gelegen Spiegelplas. Eerste start is laat genoeg om aan te rijden, de organisatie is pico bello en de snert is overvloedig.
Met andere woorden: nu gelijk maar die link gebruiken. Bij een rare Buienradar voorspelling hoef je niet zelf te besluiten om niet te komen want dat doet de Vlootvoogd wel voor alle zeilers. Immers, een beetje voorzichtig in de winter kan geen kwaad!
link naar verslag én foto’s door de organiserende RVZ:Boterletter foto’s en verslag....
