Soms zijn de wedstrijdzeilweekenden -bijna- perfect! Met dat prachtige weer, startveld van 36 boten met alle ‘toppers’ en een heerlijk wedstrijdwindje kon het niet misgaan. En dat ging het dan ook niet.
Vrijdag verzamelden de eerste campers en afgeleverde boten zich al. Het werd al bijna gezellig! En zaterdag ochtend kon het Spiegelplas walteam vol aan de bak: alle bootjes moesten begeleid het water in, om logistieke problemen te voorkomen. En met het opkomende zonnetje werden sommige ruggen al wat nat: het bleek een volstrekt blauwe en stralende dag te worden! De koffietafel en het terras werd al snel in vol gebruik genomen want de eerste start was pas om half twaalf. Het was direct al weer luidruchtig met opkomst van Noord tot Zuid. Leuk om te zien dat er op de Spiegelplas altijd een mooie grote Friese delegatie aanwezig is.
Nu, die eerste start was voor tweevoudig oud winnaar van de Zilveren Spiegel Ton op de Weegh. Vrijdagavond nog maar even ingeschreven maar direct ongenaakbaar. Thuiszeilers Thies Bosch (2) en Jan ten Hoeve (3) zagen slechts zijn spiegel. En, hoewel voorop zeilen zeker niet altijd het moeilijkst is waren de winddraaiingen dit weekend bijzonder sterk. Eenvoudig was het nooit, niet voor de zeilers, niet voor de wedstrijdleiding. Forse wind draaiingen maakten de starten zeer moeilijk, soms onmogelijk en de kruisrakken enorm lastig: de RC bleef de boeien maar verleggen.
En dat is een foutje natuurlijk snel gemaakt: vlak voor de tweede start draaide het enorm waardoor alleen over stuurboord de lijn haalbaar was. En dan kon je in één ruk door naar de eerste ton. Fair of eerlijk was het absoluut niet en in het veld was de brede verwachting dat seinvlag EV er alsnog in zou gaan. Maar, hoewel het comité de tonnen wel verlegde werd de wedstrijd niet gestopt. Gemopper alom en reden tot een protest.
Dat werd zondag behandeld en betreft natuurlijk best op een principieel punt. Vandaar hier even uitgelegd. Wanneer kan een deelnemer tegen een wedstrijdleiding beroep aantekenen bij een ‘foutief’ besluit, bijvoorbeeld om niet algemeen terug te roepen? Immers: zeilers hebben recht op een ‘eerlijke wedstrijd’ met gelijke kansen voor iedereen. En met de behandeling van het protest is duidelijk is geworden dat die rechten er niet zijn! Zo eenvoudig is het. Wanneer, voor de eerste finish, de wedstrijdleiding het veld niet terugroept dan kun je als zeilers niet meer dan het te accepteren. Het wedstrijd comité kán terugroepen, volgens de ISAF guidelines is dat ook een zeer sterk advies bij meer dan 25 graden draaiingen bij de start, maar de wedstrijdleiding ‘moet’ niets; daar bestaat simpelweg geen regel voor in het wedstrijdreglement.
Enfin: zo is dat ook weer duidelijk. De wedstrijdleiding zag ook wel in dat een ander besluit beter was geweest maar gedane zaken nemen dus geen keer. En het werd de wedstrijdleiding ook snel vergeven: ze deden, conform de hoge verwachtingen, weer uitstekend werk op de Spiegelplas. En dat gold trouwens voor het hele team van vrijwilligers: van RC tot de dames en heren met de hand op de tap. Zonder die samenwerking kunnen we niets: we zijn ze dan ook altijd terecht zeer dankbaar!
Dit neemt trouwens niets weg van de winst tijdens die tweede start door Fedde Sonnema voor Maurice Schonk en Jan Willem van den Hondel. Aan hun lag het zeker niet: gewoon sterk gevaren. De derde wedstrijd was ook vol draaiingen maar je kon als zeiler zelf de goede of foute beslissingen maken. Thies won voor Maurice en Luuk Kuijper. De laatste pot op de dag was voor Jan ten Hoeve, voor Thies en Joop de Jong. En dat sloot een tevreden dag af: allemaal lekker moe want de wind werd stevig later op de dag, allemaal rode koppen want de zon ging niet weg en allemaal dorst want het terras lonkte.
Dus daar werd het gezellig druk. En om ½ 7 stond er een goede Chinese maal op de tafels en werd de dag goed afgesloten. Laat werd het niet, gezellig en geslaagd was het wel.
De zondag verliep volgens hetzelfde recept: heerlijk zonnetje, zalig windje en pittige draaiingen. We kwamen in actie met tijdens de start wederom een bijna onmogelijke draaiing, maar wel gevolgd door een zuiverend eerste rak. De winst ging naar Jan Willem voor Luut de Zee en Ed van der Steene. Ed in de NED 678 heeft zijn ‘lek’ boven water gekregen: hij had een ijzersterke tweede dag. Zelf verklaarde hij, als relatief nieuwe O-joller, dat hij de voorstag beter begint te snappen. Ja: dan gaat je bootje je wel helpen om je echte potentieel zichtbaar te maken.
De tweede pot van de zondag was voor Maurice. Hij begreep vorig jaar direct al de functie van zijn voorstag en hij, als hij kán meevaren, laat meestal goede resultaten zien. Hij won dus voor Ed en Luut. De laatste start moest de winnaar brengen want het lag allemaal binnen een paar puntjes.
Maar eerst nog de lunch. En daar kregen wij prettig bezoek! We weten -waarschijnlijk- allemaal dat Adrie Vosselman, bij diverse eerdere gezondheidsproblemen succesvol de ‘rattestaart’ de lucht in heeft gekregen. Adrie is de laatste jaren op bijna alle ranglijstwedstrijden aan de start verschenen. Hij is, na een wedstrijdleven in diverse andere klassen een zeer trouw Olympiajoller geworden. Maar deze keer is de uitstelvlag naar beneden aan het komen: Adrie zal zijn laatste start niet kunnen finishen. Fijn was het dan ook dat Adrie, vergezeld door de Gerard Post (ex NED 459), de Zilveren Spiegel heeft aangegrepen om, hoewel in de sloep en niet meer onder eigen zeil, nog weer eens acte de préséance te geven. Het werd ’Geheid Goed’ en dus een warm onthaal: het was gezellig als vanouds! Sterke Adrie!!!
Nu dan: die laatste wedstrijd. Werd het Jan Willem, Thies of Joop. Nou: die onzekerheid werd snel verlost van het on-voorzetsel. Thies vertrok, meter voor meter winnend, vanuit de startlijn en blies als eerste ruim voor het veld rond de tonnen. Enkel Onno kon de strijd aanbinden en werd uiteindelijk toch nog dicht op de spiegel tweede. Interessant is dat beide, als snel bekend staande boten, een totaal andere aan de windse techniek varen. Onno stuurt diep en vol op snelheid. Thies stuurt hoog maar loopt dan wat minder hard. Dat hoogvaren is een sterk wapen wanneer je uit het veld moet weglopen, je ‘kruipt’ als het ware naar de vrije wind toe. Maar lig je eenmaal uit het veld dan blijkt dat zeer hoog of erg laag varen geen doorslaggevend voordeel kent. Leuk die Olympiajollen: zoveel zeilers, zoveel boten, zoveel trimmogelijkheden, zoveel stuurtechnieken. Derde werd trouwens wederom Ed die zijn grote glimlach die zondag niet meer weg kreeg.
En zo trok het walteam met de zeilers weer snel alle boten op de trailer. Werd er weer een uurtje stevig opgeruimd en was de prijsuitreiking weer zonovergoten. Thies dus voor de derde maal winnaar van de Zilveren Spiegel voor Jan Willem en -winnaar 2021- Joop. Vier Maurice voor Onno. De verwachtte namen zaten zo ongeveer allemaal wel in de top tien maar er gebeurde natuurlijk zoveel meer in het veld.
Zo werd er links en rechts wat gezwommen en deukte er een stootlijst. Henri Broere kwam na 8 jaar weer terug en deed het heel aardig: op de IDM kan hij laten zien waar zijn potentie ligt. Hans de Haas was de beste zeventig plusser, Bram Hofstede was weer gezellig terug in de jol, Paul Rouffaer voer zijn eerste wedstrijd sinds lang, Klaas Watte ging onverwacht met een nieuw zeiltje terug over de zuidgrens en Klaas Molenaar showde zijn Olympiajol relikwie uit 1986 die op de Duitse site als O-memorabilia wordt aangeboden voor onverwacht hoge bedragen. PS: die van Klaas is niet te koop!
Het was een heel geslaagd weekend! Dank aan alle vrijwilligers, de zeilers en Arno: de nijvere Vlootvoogd!
------------------------------
Prachtig fantastisch heerlijk subliem zeilweekend voor 36 Bootjes! Podium; Bosch, van den Hondel en de Jong. Morgen volgt nog een verslagje
—————————————————-
Het is puur genieten op de Spiegelplas; ideaal zeilweer!
Morgen nog drie startjes!
