Wat een prachtig weekend was het wederom. Vrijdag werden we weer gastvrij onthaald op het kleine, gezellige verenigingsgebouw van de ESCR aan de Baldeneysee te Essen. Heerlijk bijpraten met een pot bier tot na sluitingstijd, want je krijgt als Nederlandse zeilers de sleutel gewoon mee. De consumpties reken je de volgende dag wel af... Het terrein vol met NL campers en Rolli (Danke!) had zijn camper weer ter beschikking gesteld aan de dakloze zeilers. Veel dames mee, want die genieten ook van zo’n mooi herfstweekendje.
Zaterdag moest er maar liefst vier maal worden gestreden en er was een beetje wind. Bovendien kwam er nog even een stevige windbui met nog veel meer regen langs, zie bijgaande foto maar. En bekijk de uitslagen maar: het was natuurlijk wederom nogal wisselend, want het blijft de Baldeneysee. Draaien, hangen, schoot en trim bijstellen en vervolgens direct weer terug. Het houd maar niet op tussen die prachtige bruine oevers van het stuwmeertje in de rivier de Ruhr. De situatie verschil per paar meters. Vijftig graden koersverschil en de één hangt hard en de ander zit aan lij: het is daar normaal.
Een ultiem voorbeeld: Hans de Haas en Mike Huiskamp voeren voor de wind tussen een paar ander Olympiajollen in. Een werkelijk enorme vlaag trof hen zo hard dat van beide boten de neus voorover onder water werd gedrukt! De jollen liepen direct vol en de heren rezen hoog de lucht in. Waarna de boten zijwaarts en omgeslagen weer neerzegen. En de boten aan bakboord en stuurboord? Zij voeren gewoon door zonder enig probleem. Tsja: je moet er van kunnen genieten maar op de Baldeneysee is altijd wat te doen.
Trouwens onze bebaarde Fries had geen droogpak aan, en ging in record tijd het lange meer op en neer voor droge kleren en sloot gewoon weer aan. Kijk: dat is een bikkel! Toen de avond in en weer een gulle maaltijd en gezelligheid alom, maar niet te laat naar bed. Want die late vrijdag had er toch wel hard in gehakt.
Zondag trok Jurgen Alberti met de GER 84 de overwinning binnen, door Jan Willem van den Hondel (NED 512) ruim te verslaan, terwijl de Baldeney oldie Rolli Franzmann (GER 1) ook niet kon imponeren: het podium was bekend. Weer werd de winnaar van de laatste pot Kai Mölders, voor Thies Bosch en Luuk Kuijpers. De rest van de 28 deelnemers, waarvan meer dan de helft uit Nederland, genoot er niet minder om.
De prijsuitreiking werd door de Nederlanders ook nog even benut om met een speciaal woordje de duitse organisatie van harte te bedanken: deze norm, qua gastvrijheid voor die 25 Euro inschrijfgeld, ligt werkelijk te hoog voor de andere race weekenden. Het eten verzorgd van vrijdagavond tot zondag middag met een maal ter afscheid. Kom daar maar eens om. Daar moet je als WSV ook niet aan willen tippen: want dat is werkelijk uniek in Essen!
Even opgelet! Volgend jaar is de Eiscup bij deze kleine, maar gezellige vereniging voor de vijftigste maal! Een prachtige mijlpaal en de organisatie sprak de wens uit voor een deelnemers veld met 50 Olympiajollen gelijkelijk verdeeld over beide landen. Nou: daar willen we graag aan meewerken. Niet voor niets is er een ruime schare aan trouwe bezoekers uit ons landje: nog een paar erbij en we zijn er! Zet dus 7 en 8 november 2020 alvast in je agenda!!
Bekijk bijgaand video verslag van Manfred Putz maar weer even voor een leuke indruk van wedstrijden.
