Donderdag finaledag
Er zal op woensdag best wel gerekend zijn door een aantal mensen. “Wat als hij zoveelste is en die ander daar weer achter, wat dan…” je kon echter rekenen tot je een ons zou wegen, uiteindelijk zou alles op het water beslist gaan worden. En beslist is het inmiddels.
Het comité stuurt ons de L-baan op bij ca 12 knopen wind. Soms een uitschieter tot boven de 20 knopen maar voor velen een prima windje. Bovenboei 4 onder het Starteiland is het eerst doel waar we op af gaan. Er zitten weliswaar geen hele grote schiftingen in de wind maar gezien de lengte van het rak en het aan elkaar gewaagd zijn van de zeilers zijn hier al wel de eerste deuken geslagen in het klassement. Bij aankomst is Mark Tichelaar de eerste die de boei rondt, op de voet gevolgd door een clubje bestaande uit Gerard, Pier Thomas, Sybrand, Rob en Klaas. Onno zal er alles aan gedaan hebben om ook bij de eersten te zijn maar moest lijdzaam toezien hoe een redelijke grote groep voor hem de boei rondde. Aangezien uw verslaggever even druk was met andere dingen is mij de precieze volgorde niet meer bekend. Op naar boei 11 bij het strand van Terhorne. Bij vlagen wakkerde de wind stevig door en een enkeling werd hier nog door verrast. Zo kon Fedde nog met kunst en vliegwerk een chinese gijp voorkomen en hield de boot op koers. Bij aankomst bij de onderboei lag Mark nog steeds op 1, gevolgd door Rob en Gerard en Pier Thomas op 3 en 4. Onno was inmiddels naar voren gekropen en vond de aansluiting bij de kopgroep. Dit was ook wel nodig want ook Klaas had inmiddels de slag te pakken en rukte ook op in het klassement. Ook Luut die nog aanspraak kon maken op de titel lag op koers door bij de eerste 7 te zeilen en Onno en Klaas in de buurt te houden. Op naar de bovenboei 6 bij het PM kanaal. Velen van de kopgroep kozen voor een lange stuurboordslag richting dat PM kanaal. Niemand wilde gekke dingen doen want de enigen die wel over bakboord het meer op gingen waren de achtervolgers. Sommigen wonnen daar een plaatsje maar heel veel wijzigingen waren er daar niet. Bij de boeironding klopte Klaas al aardig aan bij Mark door een 2e plaats te bezetten. Op naar boei 12 bij de camping. En vervolgens in een prachtig planeerrak naar boei 14 op de Saltpoel. Dikke golven onderin het meer en vlagen richting de 20 knopen maakten die ritje tot een feestje voor velen. Waar Timo nog de golven van Travemunde prees zullen velen van ons daar nu even aan gedacht hebben want ook hier konden we van golf naar golf racen. Prachtige omstandigheden dus. Je zult nu toch op kantoor zitten…..
Bij het ronden van boei 14 lag Mark nog steeds op 1 maar op de voet gevolgd door Klaas en Sybrand. Rob was weer een plaatsje naar achter geschoven en Luut weer eentje naar voren.
Op naar de Poelen waar, zoals ik eerder schreef nog veel kan gebeuren. Voor wie goed gekeken heeft stond er bij het betreden van de Poelen een bordje met “let op, exclusief domein van Klaas Weissenbach”. Klaas woont áán de Poelen en heerst er óp. Hier is het dat hij de eerste plaats in de wedstrijd van Mark heeft overgenomen. Voor Klaas was nu het maximaal haalbare bereikt. Beter dan een eerste plaats vandaag zat er niet in. Zijn lot lag nu in handen van anderen en met name Onno die op diezelfde Poelen bezig was met een mooie opmars. Hij lag inmiddels 7e en daarmee zouden ze qua punten gelijk eindigen in het klassement. Klaas wist echter ook dat hij met meer eentjes dan wel de eerste zou zijn maar hij wist nog veel beter dat als Onno ook maar één plaatsje zou opschuiven hij alsnog zijn 2e zou worden. Onno zat weliswaar fysiek een aantal plaatsen achter hem, in het klassement zat hij Klaas op de spiegel. Waar het hele veld na het ronden van boei 16 over bakboord bleef varen koos Onno er logischerwijze voor om direct over stuurboord te gaan. Hij moest iets doen om een plaatsje te winnen. Klaas stuurde dan wel ongestoord door op de eerste plaats maar daarachter gebeurde er van alles. Ook nu was er weer een kopgroep van een man of 9, (Klaas, Sybrand, Rob, Jan, Gerard, Mark, Onno, luut en Pier Thomas) die onderling een verbeten strijd voerden om een plaatsje in het klassement.
Daarachter volgde een lange sliert boten aangevoerd door Bart. Ook binnen deze restgroep ontstond een mooie strijd waarbij plaatsjes gewonnen en verloren werden. Bart, Fedde Wilco en Siep streden om plaats 10. Tot aan de laatste boevenboei 21 was het een spannende strijd waarbij het ronden van deze boei kop aan kont ging. Siep ging als eerste, op de voet gevolgd door Bart, Wilco Fedde en Hans. Laatst genoemde had met Siep nog een appeltje te schillen want bij deze stand zou hun onderling resultaat 3-3 worden en dat zinde Hans niks. Alles leuk en aardig zo’n broekie maar hij moet wel zijn plaats weten. Helaas voor Hans kregen Bart en Siep de ruime wind goed in de zeilen en dan geldt het oude adagio dat “foar de wyn is elts in hurdsiler”. Bart en Siep slaan een mooi gat wat bij het invaren van de Siebesloot wordt geschat op 100 meter of meer. Na deze Siebesloot gaan we nog een keer omhoog naar boei 3 en hoewel Bart nog even dacht dat de emmer onder Siep zijn boot vandaan was, was de O-Diezee toch als eerste bij de boei en wist hij deze plaats te behouden. Inmiddels tekende ook het eindklassement zich af. Vanaf boei 3 ging het in 2 ruimewindse rakken naar boei 5 en Klaas lag nog immer voorop, gevolgd door Sybrand die de strijd op de poelen met de rest had gewonnen en daar weer achter Rob. Onno had alles gegeven maar kwam niet eerder dan als 7e boot om de boei en zie dan in dat ruimewindse rak nog maar es de rest in te halen. Er was weliswaar nog een kleine kruisrakje van boei 5 naar de finish maar dat was maar kort. Luut had hij dan weliswaar ingehaald maar Klaas voer verdorie nog onverstoord op de eerste plaats dus nu moest het gebeuren. Alles werd uit de kast gehaald maar ook de anderen maakten geen fouten en Onno moest zich er bij neerleggen dat zijn 7e plaats ook de finishplaats zou zijn. Onno en Klaas hebben evenveel punten maar Klaas is de winnaar vanwege meer 1-tjes. Wat heet: 4x achter elkaar op 1 waarmee hij zijn reputatie als harde-wind-zeiler maar weer eens heeft onderstreept. Hulde aan de winnaar!
Het was een prachtige Sneekweek waar de strijd tot de allerlaatste boei bleef en zo zien we dat graag.
Lof aan alle zeilers die er weer een prachtig evenement van hebben gemaakt!
Tot de volgende Sneekweek in 2020.
Eindklassement:
1: Klaas Weissenbacht 16 punten
2: Onno Yntema, 16 punten
3: Luut de Zee, 20 punten
Zie voor het hele klassement: Einduitslag Sneekweek 2019
Woensdag
Nu de alcoholdampen van de borrel weer opgetrokken zijn en de gelukkige winnaars van de unieke Olympiajol zitzakken een heerlijke nachtrust in nieuwe aanwinst hebben gehad was het om 10 uur weer alle-hens-aan-dek voor de allereerste “sprintwedstrijd” in de 85-jarige geschiedenis van de Sneekweek. Evenals maandag en dinsdag had ook de wind er zin in en wakkerde over het meer met snelheden van 11 tot 15 knopen. Precies om 10 uur noteerden de statistieken van het weerstation op het starteiland uitschieters tot 22 knopen. Gelukkig ging de start op de K-baan in één keer goed en ging iedereen plankgas richting de eerste bovenboei waar het comité dit jaar een juryboot had gelegd die noteerde wie er als eerste aankwam en daarmee een heuse sprintprijs te pakken had. Mochten ten tijde van de start nog 30 zeilers de hoop hebben gehad om deze prijs op hun naam te schrijven dan hadden ze van de laatste 2 dagen niks onthouden. Er kan natuurlijk altijd maar één winnaar zijn maar de bookmakers hadden het al voorspeld; Klaas Weissenbach rondde als eerste de boei, overigens op de hielen gezeten door Jan Makkinga die zeer waarschijnlijk wel heel blij was dat Klaas hem richting de juiste boei leidde want de laatste keer dat hij in de buurt van deze boei was, was tijdens de sneekweek van 2018. Zo zie je maar weer dat een heel jaar niet zeilen een goede dagklassering niet in de weg staat, knap! Na Jan Makkinga volgden Jan ten Hoeve, Onno, Sybrand en Luut op plaats 6. De strijd kon beginnen.
Het lange voordewindse rak naar boei 12 begon nog heel rustig omdat de wind even een inzakking had maar halverwege het meer kreeg ze er weer zin in wakkerde weer stevig door richting 20 knopen. Onno werd hier even door verrast en zat even kort op de bodem van zijn boot maar wist de boel overeind te houden. Dit keer geen grote massa boten gelijktijdig bij de onderboei en dus ook geen gekke dingen, los van een enkele kreet om voorrang. Na enkele dagen van zwalken waren ook bij Aeolus de alcoholdampen opgetrokken en was van zwalken geen sprake meer. Soms een kleine schifting naar die beperkte zich tot ca 5 graden, veel gekker werd het niet, wel steviger. De vlagen wagen al stevig maar ook de buiten de vlagen trok de wind aan van 11 knopen bij de start tot 15 knopen gemiddeld ten tijde dat we de Poelen opvoeren. Ook nu weer was het devies dus hangen en nog eens hangen. Bij boei 15 moest Jan ten Hoeve helaas afhaken, de reden daarvoor is mij niet bekend. Voor de wind ging het inmiddels naar boei 14 op de Saltpoel. De vloot van 30 bootjes had zich inmiddels in 2 gelijke groepen gesplitst met ondergetekende als hekkensluiter van groep 1.
Bij het ronden van boei 14 was er met het uitvallen van Jan ten Hoeve een nieuwe samenstelling en volgorde van de kopgroep. Luut had op het meer nog goede zaken gedaan (zou het gelegen hebben aan het toetje van gisteravond Luut?) en nestelde zich op een derde plaats direct achter Jan Makkinga. Klaas voer nog steeds onverstoord vooraan. Op plaats 4 en 5 volgden Sybrand en Onno. Laatst genoemde zou zich nu toch wel wat zorgen kunnen gaan maken want niet alleen Klaas maar ook Luut zouden bij deze uitslag akelig dicht in de buurt komen in het klassement. Maar geen paniek, de Poelen liggen nog in het verschiet en de ervaring leert dat daar nog veel kan gebeuren. (tenzij het windkracht 5 waait en Klaas op kop ligt…) de stand bij bovenboei 21 is mij niet geheel bekend maar los van plaats 1 en 2 die niet gewijzigd waren werd er tussen deze boei, de volgende onderboei 16 en het daarop volgende kruisrak richting boei 22 een sportieve strijd gestreden tussen Luut en Sybrand om plaats 3. Voor de wind was Luut sneller maar het kruisrak was vervolgens weer voor Sybrand. Onno en Pier Thomas streden daarachter om plaats 5.
In de achterhoede van de kopgroep werd een verbeten strijd gevoerd tussen Rob, Mark, Fedde, Wilco, Bart, gerard en Siep. Rob koos op een zeker moment voor een lange slag over stuurboord richting boei 23 en schudde daarmee de achtervolgers die over bakboord doorvoeren van zich af. Overigens nog steeds op de hielen gezeten door Mark.
Inmiddels leverden op het meer de anderen een strijd met elkaar en met zichzelf. Bart zat met zijn lange benen bijna tegen de romp, Gerard zat verstrikt in de grootschoot en ondertekende wist eigenlijk niet precies waar bij geen last van had. Enfin aan alle ellende komt een einde en zo ook hier. Zoals genoemd rondden Rob en Mark samen de bovenboei, kregen een mooie vlaag en we hebben ze nooit meer gezien. Gerard, inmiddels los van alle lijnen kreeg de slag weer te pakken maar moest in het planeerrak richting boei 5 toch Bart voor zich dulden. Ondergetekende zag het allemaal lijdzaam, vlak voor zich gebeuren.
Dit keer geen strijd met recreatieschepen en ook geen voor anker liggende boten op de koers dus we konden zonder oponthoud doorvaren naar de finish.
Daar was Klaas inmiddels al lang aangekomen en was waarschijnlijk samen met Jan zijn eerst sprintprijs al aan het vieren. Luut had uiteindelijk de strijd met Sybrand weten te winnen en werd 3e. Onno noteerde met een 5e plaats meteen zijn (voorlopige) aftrekwedstrijd. Het wordt donderdag nog een spannende dag. Het verschil tussen de nrs 1,2 en 3 is slechts 4 punten en er kan dus nog van alles gebeuren. Windverwachting voor morgen is iets meer wind dan vandaag, ik ben benieuwd, morgen de finale!
Dinsdag:
Soms zit het mee, soms zit het tegen. Een wijsheid die dit jaar voor een aantal onder ons geldt. De reeds eerder genoemde Hans de Haas die een U-vlag over het hoofd ziet en daags daarna uit de koers gevaren wordt, Jan ten Hoeve die het grondblok door de lucht ziet vliegen, Harm die tot twee keer toe het zijwand probeert te repareren maar alsnog op moet geven en Fedde die zijn hagelnieuwe boot door een onverlaat beschadigd ziet worden, en ondergetekende die mooi op koers liggend door een stevige vlaag en een vastzittend blok ineens zijn boot vol ziet lopen. Je zou het als shit happens kunnen classificeren maar tussen de oren gaat het toch zijn eigen leven leiden. Je hebt dan ineens niet alleen meer de wind en ruim 30 andere bootjes als tegenstander maar ineens ook jezelf, en zie het daar maar eens van te winnen.
Enfin, we zijn van start gegaan op baan K, west-zuidwesten wind van ruim 11 knopen met wat uitschieters tot 20 knopen. De start ging in één keer goed en op weg naar de boventon werd al snel duidelijke dat de kopgroep van maandag ook vandaag weer zouden gaan strijden om de eer. Jan ten Hoeve had vanochtend nog even snel met de koekenpan een nieuw grondblok gebakken en klaarblijkelijk is hij daar behendig want het blok heeft het tot aan de finish gehouden. Bij de eerste boeironding was Klaas wederom de snelste en kon de rest keurig aansluiten. Helaas ging dat aansluiten niet altijd goed. Er zijn altijd van die onverlaten die het verkeerd inschatten en over stuurboord op de boventon aansturen, het net niet halen en dan nog een fatale manoeuvre moeten uithalen. Helaas was de nieuwe boot van Fedde ditmaal het slachtoffer van zo’n sufferd. Gelukkig bleef de schade beperkt tot de stootrand bij Fedde maar de veroorzaker in kwestie heeft er een hele slechte race van gehad. Op deze wijze op stuurboord op een bovenboei aanzeilen is gewoon dom. Niet doen.
Vanaf de eerste boeironding was het, net als maandag Klaas Weissenbach die de rest het nakijken gaf. Luut, Onno, Jan en Pier Thomas hebben nog van alles geprobeerd maar los van wat onderlinge verschuivingen konden ze Klaas niet bijhouden.
Inmiddels in het achterveld gebeurde wel een en ander. Bij het lange voordewindse rak schoof de hele meute, net als gister weer in elkaar en kwamen we met een bootje of 25 gezamenlijk bij de onderton; altijd goed voor een hoop gemopper en geschreeuw. Ale probeerde nog even om onder het veld door te gaan maar nam dat een beetje al te letterlijk; de hele punt onder water maar met kunst en vliegwerk kwam ook dit nog goed.
Waar de wind gister steeds verder aanwakkerde zagen we vandaag een ander beeld. Er waren weliswaar stevige vlagen maar van een steeds sterker wordende wind was geen sprake. Dat gaf een beetje lucht na al de inspanningen van gister maar het was in de vlagen wel even opletten. Als je dan je schoot iets te vast in de klem hebt en ook nog even niet goed zit op te letten dan kan het zo maar zijn dat je de boot vol water hebt en 13 plaatsen moet inleveren. Weg ambities…
Ook op de Poelen gebeurden er niet veel gekke dingen. Of het moeten een aantal zeilers zijn geweest die even de strijd moesten aangaan een groot stalen motorschip. Ze hebben nog even geprobeerd om de schipper in kwestie op andere gedachten te brengen en hem van koers te laten veranderen maar dit bleek tegen dovemans oren gezegd. De man voer onverstoord en met slakkengang zijn eigen koers. Misschien ook maar beter; hoe moet je in hemelsnaam omgaan met 5 olympiajollen die allemaal willen dat jij net uit hun vaarwater gaat. Mission impossible.
Over vaarwater gesproken. Bij het invaren van de Siebesloot was er nog een jachteigenaar die eerste rang wilde liggen en zijn (overigens best mooie) zeiljacht pontificaal op de route had gelegd. Hoewel we er toch nog prima lang konden stoorde een enkele Finnzeiler zich hier zo aan dat hij het de man in kwestie op goed hoorbare toon en op minder beleefde wijze duidelijk probeerde te maken. Alsof de boot dan alsnog zou verkassen…..geen reclame voor de zeilsport denk ik dan.
Enfin, op naar het laatste kruisrak aan de westkant van het Sneekermeer en dan met gezwinde spoed naar de finish. Het was, los van wat kleine dingetjes, een mooie zeildag. Klaas wint de wedstrijd, op de voet gevolgd door Onno en Jan. Luut wordt vierde maar weet desondanks toch een plaatsje op te schuiven in het klassement wat aangevoerd blijft worden door Onno, dan dus Luut en Fedde op de derde plaats. Rob volgt met 33 punten op plaats vier. Alle plaatsen zijn nog exclusief aftrek. Die zal ongetwijfeld een en ander te weeg brengen in het klassement.
Benieuwd wat er morgen staat te gebeuren. Nu eerst op naar de borrel!
Maandag.
De dag begint met volledige windstilte. 0 knopen wind en uitstel voor onbepaalde tijd. Om half twaalf wordt dan toch de uitstelvlag gestreken nadat ook de wind haar roes heeft uitgeslapen. Langzaam maar zeer zeker steekt ze haar kop op en als de starttoeter voor ons om precies 13 uur gaat, noteren we een mooie 12 knopen wind die aan zal trekken tot ca 15 knopen met uitschieters tot 22 knopen. Het comité had uit voorzorg alvast de U-vlag gehesen (en niet de J zoals gister abusievelijk gemeld) maar na twee dagen van afstraffingen bleef de voltallige vloot keurig achter de lijn. Geen overtredingen geconstateerd, of er ook geen teleurgestelde gezichten zijn aan het einde van de dag moet nog blijken.
De start ging dus goed, er werd weinig gemopperd omdat iedereen zijn handen wel vol had met zijn of haar eigen boot. Ook deze keer weer een splitsing van het veld over bakboord naar de Lytse Griene en de andere helft richting het Starteiland. Bij de bovenboei kwamen we elkaar weer tegen en was het Klaas W (ja die van TV) die komend vanaf de bakboord zijde als eerste de boei rondde. Op de voet gevolgd door Luut, Onno, (de laatste komende vanaf de stuurboord kant van het meer) Fedde en Jan. Het bleek dus niet veel uit te maken welke kant je gekozen had.
Het grote veld met deelnemers was aardig aan elkaar gewaagd want er werd weer volop gemopperd en geroepen bij de boventon. Dit ter vermaak van het aldaar drijvende publiek. Er was echter weinig tijd om op elkaar te mopperen want er lag een stevig voordewindse rak in het verschiet en alle aandacht was vereist om te voorkomen dat je een nieuw vaantje kon gaan halen aan het einde van de dag. Waar we bovenin ‘de meer’ nog lekker vlak water hadden kregen we onderin stevige rollers te verduren en was het voor menigeen zaak even goed op te letten. Helaas wist niet iedereen zijn boot overeind te houden in dit onstuimige rak maar verder haalden toch de meesten[v1] , vrijwel tegelijkertijd zo leek het wel de onderton bij de strandcamping. Ook nu weer het nodig gemopper en een enkeling die wel recht had en niet kreeg (en als laatste aan het 2e kruisrak moest beginnen, een beetje een sneu geval dus…) maar uiteindelijk heeft toch iedereen de boei juist weten te ronden en kon de strijd opnieuw beginnen. De wind deed vrolijk mee en wakkerde nu bij vlagen aan tot de eerder genoemde 22 knopen. Waar we de afgelopen twee dagen nog geen idee hadden waar onze bovenbeen- en buikspieren zaten kon menigeen ze inmiddels feilloos aanwijzen. Het comité was dit keer met andere zaken bezig en dus geen finishboot bij boei 15 de beker zou vandaag helemaal leeg gedronken moeten worden. Net na boei 15 hield Wilco noch even 1 minuut stilte ter nagedachtenis aan zijn tuimeling op die plaats tijdens de kleine Sneekweek, het zal hem toch niet weer gebeuren dat hij met een stevige wind over de kop slaat…
Op naar de Poelen. Hoewel er zo nu en dan wel een kleine windschifting was mocht dit toch niet echt heel veel naam hebben. Het kwam dus aan op hangen, hangen en nog eens hangen. En dan zijn de poelen opeens best groot…gelukkig kregen we als toegift een prachtig ruime windserak waar menig bootje full speed richting boei 5 ging. Dat is pas genieten!
Inmiddels hadden toch een aantal zeilers het voor gezien gehouden vanwege de stevige wind of andere onheil wat hun getroffen had. Helaas kwamen Hans en Robert bij boei 5 nog iets te dicht bij elkaar met als gevolg dat Hans de boot niet recht kon houden. Het pleit werd uiteindelijk in de protestkamer beslecht maar dat kon niet verhinderen dat Hans ondanks zijn zo goed als zekere 14e plaats een DNF moest bijschrijven. Het zit hem niet mee dit jaar. Ondanks prachtig zeilen met een 9e, 6e en 14e plaats een 35e plaats op de uitslagenlijst.
Vermeldenswaardig is overigens wel dat veel zeilen geen garantie voor een goede klassering is, integendeel. De helft van de eerste 10 zeilers van vandaag hebben of nog helemaal niet gezeild dit jaar of hebben slechts één of twee wedstrijden gevaren. In combinatie met het winnen van een dagprijs na een zwaar kruisrak de avond ervoor rijst het vermoeden dat voorbereiding en succes in de Olympiajol soms ver uit elkaar liggen….
De einduitslag bleek bij de eerste boei al bepaald, Klaas 1 , Luut 2 en Onno 3. Luut deed met deze 2e plek goede zaken en steeg een plaatsje in het klassement waar Onno de leiding van Fedde heeft overgenomen en Luut nu op 3 staat. De pechvogel bij de 1e onderton wist met een knappe inhaalrace toch nog de 11e plaats te bemachtigen en Wilco hield dit keer de boel overeind en schaarde zich bij die 50% die met weinig voorbereiding toch verrekte goed presteert…..
Benieuwd wat er morgen staat te gebeuren op het water.
Eveneens morgen, dinsdag om 16:30 de Olympiajol borrel bij de Roerkoning op het Starteiland. Komt allen!
Zondag
Aangezien de zaterdag een inspannende dag was geweest en het erop leek dat er zondag geen wind en dus uitstel zou zijn was het op het eiland nog heel lang gezellig geweest. Zo gezellig dat de gang van de bar annex dansvloer nabij het foarunder naar de boot voor een enkeling meer weg had van een kruisrak dan van een rustige wandeling. De wind had echter andere plannen en stak op zondag van wal met een wisselende kracht van 1 tot 5 knopen met een variatie van soms 20 graden. We starten op baan J, zuid-zuidwest; veel lange rakken en een verlegde bovenboei. Gelukkig werden we daar door de wedstrijdleider nog even op gewezen. Waarschijnlijk hadden ook de uitleggers van de startlijn een gezellige avond gehad want deze lag ruim 10 graden ‘uit het lood’ zodat er zich ca 45 bootjes bij het pin-eind verzamelden om daar geheel volgens verwachting van velen massaal voor het startschot over de lijn te gaan. Een herstart als gevolg en weer de J-vlag in het wand. Benieuwd wie er dit keer te vroeg over de lijn gaan…..
Het devies bij weinig wind op het Sneekermeer is dan altijd de kanten van het meer op te zoeken om nog een beetje wind in de zeilen te krijgen. Vraag is dan natuurlijk wel wèlke kant je op moet zoeken, bakboord of stuurboord. Later zou blijken dat bakboord de beste kant was. Fedde trok zich echter van deze lokale wijsheden niks aan en zocht toch het midden van het meer op. Hoewel hij daar geen slechte slag mee sloeg moest hij bij de eerste (groene) bovenboei toch onze Friese Master Hans de Haas voor zich dulden. Wat er bij deze boeironding precies aan de hand was weet uw reporter niet (hij koos ook het midden van het meer maar had minder succes) maar er werd nogal wat geroepen bij het ronden van de boei. Het zouden ook maar zo wat oerkreten van Hans kunnen zijn geweest die nog even aan de rest van de vloot wilde laten weten dat hij nog lang niet afgeschreven is. En zo is het overigens ook maar net.
Na een voordewinds rak waar maar geen einde aan leek te komen gingen we op pad naar de 2e bovenboei. In dit relatief korte rak waar de wind nog even een beetje aanwakkerde en waar bij de latere dagwinnaar nog even het evenwichtsorgaan op de proef werd gesteld door een “simmer twirre” (of zou het toch nog iets met gisteravond te maken hebben gehad…) werden nog heel wat plaatsen gewonnen of afgestaan; de wind deed wat hij wilde en draaide als de kermis van Sneek. Het comitee was er blijkbaar ook wel klaar mee want ze legden na ruim een uur zeilen de finish er bij boei 15 in. Jan ten Hoeve wist in zijn oude bootje de lijn als eerste te kruisen, op voet gevolgd door Fedde Sonnema in zijn gloednieuwe 694. Helaas keken ook vandaag weer een aantal mensen een beetje ‘sip’ op de uitslagenlijst vanwege een toegekende UFD.
Voordeel van een korte wedstrijd is een lange afterparty op het eiland met als extraatje de F1 race waarbij Max ons 68 van de 70 ronden in spanning hield maar uiteindelijk toch net niet zijn 1e plaats wist vast te houden.
Zaterdag
Zwakke wind uit nood-noordwestelijke richting, baan O, onmogelijk voor degenen die hier niet bekend zijn; de lijnen kruisen elkaar of lopen op zijn minst dicht bij elkaar langs. Gelukkig voor de rest van de vloot wist Ton op de Weegh een baan uit de spaghetti te halen en konden we na het eerste kruisrak in optocht het meer over. Het leek soms meer op een vlootschouw dan op een kruisrak, met name op de poelen ging het rechtstreeks van boei naar boei. De nummers 1 tot 5 lagen eigenlijk vanaf de eerste bovenboei wel zowat vast, hooguit nog wat onderlinge gevechten om de plaatsen 2 tot 5 en een stukje verderop voor de plaatsen 10 tot 15 maar veel spannender kon het niet worden. Of het moest na afloop zijn waar een aantal zeilers op de uitslagenlijst een UFD achter hun naam zagen staan en zich dus eigenlijk voor niks hadden uitgesloofd om een paar plaatsen op de schuiven; mochten ze aspiraties hebben om de Sneekweek te winnen dan hadden ze hun eerste aftrek al te pakken.
