Update: NED 31= ON Kampioen Sprint 2024 !

De update! Want er was een foutje in de eindranglijsten gekomen. Kan gebeuren. Dit is nu snel hersteld en verandert vooral wat in de onderste regionen van de uitslagen.

Maar de belangrijkste wijziging betreft toch ook het podium van de Gold Fleet. Jan valt van het voetstuk. En de zo sterke zondag-zeiler Henri Boere klimt erop!

Gefeliciteerd Henri! En wees blij met het foto shoppen van het Gold Podium, je hebt een jonger lichaam gekregen..... 

--------------------------------------------------------------------

Bij een sprint kampioenschap, over 14 flights met 28 starts, weet je nooit wie gewonnen heeft. Onno Yntema won 8 van zijn 14 startjes, maar liep na afloop toch nog een tweetal uurtjes onzeker rond. Want dat is eigen aan sprintracen: je knalt van start na start en verliest het overzicht op je concurrenten. Onno zette zelfs nog een protest om eventuele fatale puntenschade te adresseren. Maar het was allemaal niet nodig: 10 punten voorsprong op de sprint kampioen van 2023 was ruim genoeg!

En dat was voor de PD racers een mooie opsteker. Want dit jaar komen de nieuwe bootjes voor het eerst in de nationale en internationale competitie. En je zoekt altijd bevestiging dat het prachtige project zijn meerwaarde echt op de wedstrijdvelden kan laat zien. Met winst voor Onno en een top vijf plek voor Maarten Versluis kun je in ieder geval niet zeggen dat deze Olympiajollers onder hun traditionele niveau presteren.  The verdict is still out, maar de tevreden gezichten na afloop waren duidelijk. En verdiend.

En wat was het weer een heerlijk wedstrijdweekend. Uitstekend gehost door de ZZ vrijwilligers. Nagenoeg perfect op het water en geheel perfect op de wal. Dat was niet omdat er geen beslissingen genomen moesten worden. Want de zaterdag begon met een hele slechte wind forcast. En toen kwam er een moedig besluit: eerst vier uur uitstel en toen ‘we starten pas om half zeven’.

Half zeven! Zag je de meeste van de 35 stuurmannen denken. Half zeven! Maar het was een goed besluit. De altijd uitgebreide, lunch werd vervroegd en ook de voltalige Chinese rijsttafel werd rond vijf uur geserveerd. Menig stuurman reed weer even voor een onverwachte familie middag naar het Heitelân. Maar de meeste belangstelling had het F1 TV; de sprintrace en de kwalificatie van ‘onze’ Max kon op veel enthousiasme rekenen. En het terras werd goed gebruikt want een heerlijk zonnetje. Enkel de bierglazen bleven leeg. Want ‘half zeven’……

De wind was nog dun toen we naar buiten gingen, maar werd gestaag een prachtige 3-4 Bft. Met twee round robbins en dus 6 flights en 12 startjes konden de vier poules hun eigen kwalificatie voltooien. Potverdrie: wat een weelde. We kwamen bij schemerig weer van het water af begeleid door een prachtige zonnetje vlak boven het water. Prachtige harde strijd en dat na een lange dag wachten. En dan zo de wal weer op. Enkel voldane en genietende gezichten.

De kwalificatie was gedaan en de top posities werden warm gemaakt. Thies Bosch had de meeste eentjes, maar ook een losgeschoten onderlijk en die ene onvermijdelijke start waarbij je het voorkant van het veld niet meer kan bereiken. Jan Willem van den Hondel deed het één puntje stabieler. Maar Onno, Jan ten Hoeve, Fedde Sonnema, Stefan de Vries, Wolfgang Hofener en Maarten Versluis: met ieders ups en downs zat deze hele groep kanshebbers nog binnen titel bereik. De scheiding in Gold en Silver kon worden gemaakt waarbij Vlootvoogd Friso Por, die tevreden op deze ZZ cup mag terugkijken, van middenmoter naar de leiding in de Silver doorschoof. En later ook bleek te kunnen vasthouden want hij had een goede tweede dag.

Die zondag zag er inderdaad prima uit qua wind verwachting: 3 Bft met wat vlagerij van 4-5. Met een enkele onverwachte drukker die de kuip liet vollopen. Maar het was te doen, ook voor de lichtere mannen waarbij Grand Master Overtoom aantoonde dat instelling belangrijker is dan veel kilo’s op de kuiprand. We konden maar liefst de volle bak van de geplande 8 starts afwerken. Heerlijke zeildag!

En in de Silver was de strijd al net zo pittig als in de Gold: de vloot beweegt zich compact over zo’n sprint parcours van max. 15-20 minuutjes varen. De start is o, zo belangrijk. Want goedmaken is bijna onmogelijk, schade beperken wordt het doel bij een slechte start. Dus, zo loopt iedereen wel een deukje op, maar die effent zich wel weer uit in het totaal.
De Silverwinst bleef dus op Zuidlaren bij de man die als broekie in 1976 al actief was in de Olympiajol. De tweede plaats ging naar Quintus Lampe in de NED 6 die mooie regelmaat liet zien. En derde: Reinout Plaatje. Hij won op de zaterdag al een start en voer tevreden rond in het oranje gevaar van zijn vader. En ’us’ Klaas zou trots zijn geweest!.....

Dan de Gold: de sterkste zeventien stuurmannen van het weekend! Het ging direct los met twee maal winst voor Onno. Thies kon nog goed volgen met een 2 en 3. Maar de andere mannen liepen direct al schade op. Jan ten Hoeve kon de hele zondag geen vuist maken. Stefan de Vries kreeg zijn boot niet op snelheid en gaf er spoedig de brui aan. Ook de veelvoudig Nederlands kampioen uit Duitsland Wolfgang Hofener GER 55 kon geen deuk in de boter krijgen. Vlaams kampioen Fedde kon geen stempel drukken. Beide de Zeeén voeren goed, edoch blonken niet uit. Wie wel een goede tweede dag hadden waren Maarten Versluis en vooral Henri Boere. Steeds strakker in de kopgroep te vinden. En steeds dichter bij het eerste toetsignaal. Die konden beide tevreden zijn.

De nog niet genoemde kanshebber was Jan Willem van den Hondel. Hij pakte de derde en de vierde paal van de dag. Pikant: Onno voorliefde voor de pin is bekend. Hij gáát voor die plek en dat betaalde vaak uit. Zeker dit weekend: starten bij de pin, halverwege vóór het veld overstekend naar de opsteker over stuurboord bij de aanloop naar de eerste ton. Dát was de succesformule die steeds weer werkte. En Jan Willem betwiste tijdens de derde start de pin-claim van Onno.  Deed zijn Griekse Hondeltje en drong Onno over de startlijn. En onder vlag U is dat onverbiddelijk: een DNS voor de NED 31 en Jan Willem had zijn gewenst pin met succesvol gevolg.

Maar op de wal volgde er toch een protest. Onno hoopte op een redress. Want was van oordeel dat Jan Willem’s van achteronder binnendringen pijnlijk was, maar dat beide heren deze sport contactvrij bedreven hadden. Dus had hij voldoende ruimte gegeven aan de NED 512. Maar die had daarbij wel de pin geraakt en was dus sowieso fout. En het over de lijn geduwd worden van de NED 31 is een typisch geval van ’jammer maar helaas’: een valse start kan niet redressed worden. Nu kon Onno die slechte uitslag hebben, maar dat wist hij niet gelijk.

Jan Willem pakte dus een DSQ en kwam in het klassement hierdoor net onder het kopgroepje. Zo delicaat kan het zijn. En Onno ging door met sterk varen en winnen; hij won zondag maar liefst 5 van de 8 starts. Ja, daar kon de uittredende sprint kampioen NED 8 echt niet aan tippen. Thies was verbaasd dat Onno zich nog niet zeker voelde van zijn overwinning; zijn tweede deel van de zondag was bepaald niet echt sterk. Een paar rekkende stagen, want net gesplitst, waren niet behulpzaam want de trim ‘liep eruit’. Maar dat was zelfs geen smoes tegen de sterk zeilende Sneker. Thies was dan ook tevreden zijn met een treetje lager.

Op de derde plek is er nog even een mysterie: want na afloop bleek de punten telling niet correct te zijn. Niet alle niet-gevaren starts zijn juist verwerkt. Voor de top twee maakt dit niet uit. Maar het zou zo maar eens kunnen zijn dat Jan ten Hoeve zijn bronzen plak aan de steeds sterker zeilende Henri Boere moet overhandigen. Mocht u later deze week een gefotoshopte foto van het podium zien: kijk dan ook nog even naar de nieuwe uitslagenlijsten! Want de Vlootvoogd heeft beloofd dat er nog eens goed gerekend gaat worden.

Wat dat betreft, is dit de enige smet, op een nagenoeg optimaal weekend met een sterk anticiperend RC en de ZZ, op wal en water. Ze lieten weer zien daar een groot kampioenschap te kunnen ‘hosten’.  Dat gezegd hebbende: er ligt ook nog een heel mooi groot stuk Zuidlaardermeer ongebruikt ten zuiden van ons huidige startgebied. Daar kun je wel enigszins begerend naar kijken als wedstrijdzeiler.