Zoals altijd, onder voorbehoud want pas definitief vastgesteld tijdens de A.L.V. dit voorjaar. Maar de ranglijstklassementen zijn bekend. En wederom gaat er een groot applaus naar onze Meester Cijferaar Paul Rouffaer: de man die ieder ranglijstweekend trouw zijn uurtjes maakt! Hij kan niet voldoende worden bedankt!
Voor wie nog even wil inlezen het Jaarverslag, met wat historische, context van twee jaar geleden. (https://www.olympiajol.nl/nw-31474-7-3965248/nieuws/de_iou_jaarranglijsten.html). En het verslag van vorig jaar. (https://gnap.ziber.eu/Publish/News/News/Display/4120200?from=list)
De overall winnaar van 2023 is wederom Thies Bosch (NED 8), vast in de top drie sinds 2013 en winst sinds 2018. Dat is dus voor zesde keer achtereenvolgende keer. Zonder precedent in de historie van de Olympiajol rankings. Vóór Jan ten Hoeve en Jan-Willem van den Hondel. Frank Hänsgens zou vierde zijn geworden als kop en schouders de beste buitenlander. Gevolgd door Fedde Sonnema en Luuk Kuijper. De rest van de top tien zijn Ton op de Weegh, Sybrand Vochteloo, Mark Tigchelaar, Luut de Zee en Jan de Best. Hierbij de link (http://olympiajolnl.sitecup.nl/pg-31474-7-111086/pagina/uitlegranglijst.html) naar de complete uitslagen.
De Duitse jaarranglijst 2023 werd trouwens gewonnen door Frank LIetzmann voor Frank Hänsgens, Thies Bosch en Jan-Willem van den Hondel.
De top drie van de Masters is geworden: Thies Bosch, Jan ten Hoeve en Fedde Sonnema. Het podium bij de Senioren (66 jaar bij aanvang jaar) is Jan-Willem van den Hondel, Ton op de Weegh en Jan de Best.
De Rookie van het jaar is Sander Prins voor Geert Couperus, beide startende Olympiajollers uit Friesland. Phillippe Rouffaer werd, niet voor het eerst, de beste Young Rider. En dat zal, gezien zijn Olympiajol enthousiasme en zijn jeugdige leeftijd, niet voor het laatst zijn!
De Vlootbeker met de Grote Oren ging wederom naar de Vloot Spiegel-Loosdrecht (Thies Bosch, Jan ten Hoeve, Fedde Sonnema en Fred Schaaf). Tweede werd Vloot Friesland (Sybrand Vochteloo, Mark Tigchelaar, Luut de Zee en Jan de Best) en derde de Rotterdammers (Luuk Kuijper, Ton op de Weegh, Ed van der Steene en Michiel Eijsink)
En de Regatta Runner, de ranking van veel-genieters? Ook een zekerheidje, namelijk Thies Bosch met twaalf van de veertien wedstrijden. Op de voet gevolgd door de andere regatta liefhebbers Arno Start (11 wedstrijden) en, dit jaar erg veel genietend, Wim van de Wal (10 wedstrijden).
Wie wonnen nu de veertien ranglijstwedstrijden? Negen gewone ranglijst wedstrijden en vier kampioenschappen. Want de ONK Sprint en ONK Fleetrace vielen beide samen met ‘gewone ranglijst wedststrijden, de Zilveren Spiegel en de Biercup.
Eerst de belangrijkste titels van ieder jaar, de nationale en internationale kampioenschappen. De IDM op de Breitlingsee ging naar Jan ten Hoeve. Luuk Kuijper stond daar wederom op het podium, nu op de derde plaats. Achter Frank Lietzmann. De EURO tijdens de Travemunde Woche ging geheel naar Duitse zeilers en dat is heel lang geleden. Winnaar was, na een tumultueuze slotdag, Harry Voss voor Frank Hänsgen en Alexander Kulik. De ONK Sprint viel dus samen met de Zilveren Spiegel en werd voor de derde maal gewonnen door Thies Bosch, voor Joop de Jong en Rob Wapenaar. De tweede poging tot het uitzeilen van een ONK was tegelijkertijd met de Biercup. De winnaar van het ONK, was sinds jaren weer een Duitse Zeiler: Frank Hänsgens profiteerde optimaal van de valse start, tijdens de laatste wedstrijd van Jan-Willem van den Hondel. Hij werd toch nog derde achter Fedde Sonnema. Omdat de winnaar van de zaterdag werd uitgeroepen tot Biercup winnaar ging deze ranglijst titel naar Fedde Sonnema. Het Oostenrijkse Kampioenschap, gewonnen door Goran Freise, kende dit jaar geen Nederlandse deelnemers.
Dan winnaars van de traditionele ranglijstwedstrijden. Jan ten Hoeve had dit jaar een flitsende start en was met kop en schouders koning van het Olympiajollen-voorjaar. Hij won de Paashaas op Reeuwijk, de voorjaarswedstrijden op Heeg en de ZZ cup. Ook drie ranglijstwedstrijden werden gewonnen door de NED 8: het Open Vlaams Kampioenschap op Mol, de Zilveren Spiegel en de Herfstwedstrijden op Langweer. Ton op de Weegh won de Gouwe Ouwe op Kralingen. Jan-Willem van den Hondel won de Bossche Bollen, de Vrijbuiter was prooi voor Luuk Kuijper, de Biercup dus voor Fedde Sonnema en de Finale op Nieuwkoop door Wessel Kuik.
Jan ten Hoeve kwam dus met voorsprong in zijn nieuwe boot de rankingwedstrijden binnen. Onze zeilmaker in zijn hagelnieuwe van Eijk voer iedereen op achterstand. Won de openingswedstrijden en, met een prachtige laatste dag, de IDM. Edoch, alles blijven winnen kan alleen Max Verstappen. Jan zakte wat in naarmate het jaar vorderde. Waardoor Thies, winst ONK Sprint en was bij de top vijf van alle kampioenschappen in 2023, gestaag dichterbij kwam. Want dat is het geheim van de ranglijstwedstrijden: tijdens de grote kampioenschappen moet je de punten pakken, immers de grootste velden en de extra factor van 1,25.
In de Adelskalender is Jan ten Hoeve natuurlijk wel verder uitgelopen op de nummer twee Herman van Eijk en drie Ward Boersma. Want Herman was in 2023 niet actief en Ward draait nog prima mee, maar niet in de jaar Top Tien. Ton pakt weer vijf puntjes richting podium en zit nu slechts één punt achter Ward. Thies is nu ook in de top vijf aangeland en wel ex aequo met de Olympiajol legende Rinus Kagchelland. Rinus heeft reeds enkele jaren de Olympiajol voor de 12 Voetsjol verruilt, maar als ‘zoon van’ heeft hij een prachtige Olylmpiajol palmares.
Nu ook in de Top Tien Jan-Willem van den Hondel op negen voor Luut de Zee. Nieuwe namen op de lijst van 74 Jaarranglijst Top Tien zeilers zijn Jan de Best (72) en Mark Tigchelaar (64). Over Mark zijn natuurlijk dit jaar veel verhalen te vertellen. Moedig gestreden om met zijn slechte rug actief in het wedstrijdveld te blijven. Maar door de uitspraak over de Klasse Voorschriften buitenspel gezet. Jammer dat dit zo moest zijn, we gaan hem missen!
Kijkend naar de gemiddelde startvelden dan moet je constateren, dat aantallen van de absolute topjaren nét niet meer gehaald worden. Gemiddeld startten er 23,7 bootjes per Nederlandse ranglijst wedstrijd. Dat is minder dan vorig jaar. Edoch, wanneer de eerste poging tot ONK afgemaakt was, dan was dit gemiddelde aantal 28 geworden. Want, kampioenschappen tikken natuurlijk altijd zwaar door bij dit soort wiskunde sommetjes. Inclusief de EURO en de IDM komt het gemiddelde op 30,6 bootjes per serie. En wederom hier, verrekend met de niet afgemaakte ONK: dan was het gemiddelde 33,8. Dus: met deze eerlijke vergelijking was 2023 een nóg actiever gezeild jaar dan 2022: helemaal niet slecht!
Er kwamen 92 Nederlandse bootjes als deelnemer aan de startlijn van onze officiële wedstrijden. Ook dat is iets minder dan vorig jaar (98).
Met andere woorden: 2023 was wederom een prima wedstrijdjaar. Er werd veel gevaren, gestreden en genoten. Het is wat wedstrijdzeilen moet zijn: de één pakt regionaal een weekend mee, de ander vaart door het hele land én daar buiten. De rest zit er tussenin. Maar allen hebben ze gemeen dat het altijd genieten is, om te strijden in ons prachtige bootje! En natuurlijk immer en altijd die gezellige aftermatch met je regatta maten. Dat is kenmerkend voor onze klasse en zeker niet het onbelangrijkst!