Verslag en uitslagen Zomerwedstrijden KWS

Wat hebben een nieuw zeilnummer voor Jan Tekstra en Luut de Zee, Hansaplast en bitterballen met elkaar gemeen. U leest het in dit verslag van de zomerwedstrijden van de KWS van afgelopen weekend.

Traditiegetrouw is er een zeer hoge opkomst bij een training voorafgaand aan een KWS evenement. Zo ook afgelopen donderdag waar 11 fanatieke Olympiajol zeilers en één zeilster een prachtige avond op het water hadden onder de strakke regie van Jitze Mink. Waar we tijdens de voorbespreking nog even zo onze twijfels hadden over het hoe en waarom van de oefening werd op het water duidelijk wat Jitze precies bedoelde; je moet meer op gevoel gaan zeilen. Dus niet afgeleid worden door allerlei zeilers om je heen, maar alleen maar achteruit kijken en op gevoel de met de schoot in de hand de druk van het zeil voelen om zo de maximale snelheid uit het schip te halen. Een mooie oefening welke voor de meeste zeilers een nieuwe maar zeker leerzame ervaring was.  Wat heeft deze inleiding voor functie in dit verslag van de zomerwedstrijden? Helemaal niks! Maar ik vond het gewoon leuk om het even met jullie allemaal te delen. We hebben die avond veel geleerd en Jitze gaat volgende week uitleggen wát we precies geleerd hebben. Zorg dus dat je er weer bent!

Oké, zaterdagochtend beginnen de wedstijden voor de Olympiajollen om 11.50 uur. Of de nieuwe wedstrijdcommissaris daar de hand in heeft gehad weten we niet maar het kwam hem waarschijnlijk wel mooi uit dat we niet al te vroeg hoefden te starten. Later zou blijken dat dit tijdstip in zijn geheel niet gehaald zou gaan worden. Hoewel de meeste zeilers keurig op tijd in de nabijheid van de Roekepolle waren om zich te melden was deze bezig met een ouderwets potje verstoppertje spelen. Ondergetekende moest in zijn poging zich te melden, tot drie keer toe lijdzaam toezien dat de Roekepolle net voor zijn neus wegvoer om nieuwe positie te zoeken. Meerdere winddraaiingen later werden er nog twee klassen weggetoeterd maar tot een start voor de Olympiajollen is het die ochtend niet meer gekomen. Luut en Hans hadden blijkbaar een goede vooruitziende blik want die kozen er al in een eerder stadium voor om de koffie aan de wal uit te proberen, ca 40 minuten later gevolgd door de rest van de vloot. Met een zelfverzekerd “dat hienen wy allang sjoen” werden wij verwelkomd op het terras van de Roerkoning. Daar kregen we genoeg tijd voor de lunch, mooie verhalen en kijken naar de windvoorspelling die volgens Piet Paulusma toch aan de einde van de dag echt windkracht 5 zou zijn. Daar was echter op dat moment weinig van te zien. Een van die mooie verhalen betrof die over de reparatietape van Hans de Haas. Dit stukje tape bracht uitkomst bij een wel zeer ongemakkelijke situatie als gevolg van een operatieve ingreep waarbij een snelle reparatie vereist was. Inventief als altijd wist hans het hele zaakje te repareren met een stukje Hansaplast; whats in a name…

Na een onderbreking van bijna 3 uur ging de Roekepolle  bij een noordoostelijke wind van kracht 2 weer van wal, hees de vlag “volg mij”, koos positie en gaf prompt het eerste 5 minuten signaal. Het was maar goed dat dat niet ons 5 minuten signaal was want wij zaten nog in volle getale op het terras. Ook ons was even de vlag met de betekenis “volg mij” ontgaan. Maar goed, wij konden gelukkig 30 minuten later van start gaan voor onze eerste race op baan D, de Oost Noord Oost baan. Hoewel er 25 inschrijvers waren lagen er 22 boten op de startlijn; Rob was druk in de weer met andere kwasten, Sybrand was door de griep geveld en dus druk met zichzelf en van Jan Alle is niet bekend waarom hij er niet was, enfin 22 boten gingen geheel volgens traditie van onze klasse massaal vals over de start en konden dus opnieuw beginnen. Na deze 2e start trok het veld in de richting van het PM-kanaal maar ging halverwege toch overstag om koers te zetten naar de groene ton. Iedereen ging overstag behalve Bart, die zeilde onverdroten voort tot de grens van het PM-kanaal en ging toen noodgedwongen alsnog overstag, om vervolgens blij te zien dat zijn slag zich goed uitbetaalde, de boei was bezeild en tot verbazing van velen kwam Bart als eerste over stuurboord bij de bovenboei en om een lang verhaal kort te maken, we hebben hem niet meer gezien. De rest van de troepen werd aangevoerd door Luut, Onno en Mark. Na het voorde windse/ruime windse rak lag en er een mooi  kruisrak in vanaf de starttoren naar boei 10 en met een aanwakkerende wind gingen we er even goed voor zitten en werden er mooie duels uitgevochten. Piet Paulusma begon aardig gelijk te krijgen met zijn windkracht 5 en hoewel wij er met z’n alle zin in kregen dacht het comité er anders over en legde de finish bij boei 10. Helaas voor velen was het voor de zaterdag gedaan met zeilpret.. De tussenstand van zaterdag dat Bart op 1 en Luut op 2 stond werd door Luut vol prompt gedeeld met Mem de Zee, ze kon trots op haar kroost zijn, dat beloofde nog wat voor de rest van het weekend! Op naar het bier, de bitterballen en ander vertier

Dit vertier bestond uit het zeilen met de speelgoed zeilbootjes, door de trouwe beoefenaars natuurlijk aangeduid als Dragonforce 65 yachts.  Luut en Bart kregen de zeilnummers 253 en 362 toegewezen en konden zich uitleven in de haven van het starteiland. Hoe het afgelopen is weten we niet omdat de rest van de groep druk was met het bier en de bitterballen. Aangezien we er ook de volgende dag niks over gehoord hebben zullen ze wel geen 1 en 2 zijn geworden maar het zou zo maar kunnen zijn dat aan de verlanglijstjes voor sinterklaas weer een regel is toegevoegd.

Zondag 23 juni. Het belooft een mooie dag te worden met veel zon, tropische temperaturen en ca 6 tot 9 knopen wind. Niemand die het nog in zijn hoofd durfde te halen om niet aan de start te verschijnen en dus lagen we met 22 boten aan de start. Aangezien de wind licht was gedraaid naar het oosten, vandaar ook de hoge temperaturen, gingen we baan E op in oostelijke richting naar groene ton en eenmaal aangekomen aldaar ging Luut als eerste er om heen. Mem De Zee kon trots zijn, die beker kwam vast en zeker naar Drachten!.

Helaas voor Luut dachten anderen in het veld daar heel anders over. Waar Luut nog een mooie voorsprong had bij de boevenboei werd deze in het lange voordewindse rak naar boei 3 alras minder. Luut werd bijgehaald door meute achter hem en jawel, daar is hij weer Timo ging als eerste om boei 3. Hoewel de achtervolgers alles uit de kast haalden om hem in te halen stond hij deze positie niet meer af. Vermeldenswaardig is overigens wel een mooi voorval tussen Luut en Mark die bij boei 10 een discussie hadden over wel of geen rechten bij een stuurboord boei. Mark komt over bakboord bij de boei aan en Luut nadert hem over stuurboord zodanig dat hij precies er achterlangs kan (richting boei). Mark voelt zich koning en roept “bakboord’ en gaat overstag daarmee Luut hinderend in zijn weg naar de boei. Het blijkt dat, hoewel je over bakboord ligt, dus niet altijd alle rechten hebt, Mark had niet prompt voor Luut zijn neus mogen draaien maar door moeten varen. Daarmee Luut de ruimte gevend om eerder de boei te ronden…. Weer wat geleerd Mark…..*

In het voordewindse rak naar boei 14 liet Johan Otte even merken dat er met hem niet te sollen valt. Een achterop geraakte Valk dacht even om heel dichtbij weer over Johan heen te gaan, maar trof daar net de verkeerde; Johan loeft op en vervolgens ging het gebroederlijk in de richting van de Siebesloot. Wat dacht die Valk wel niet! We hebben hem overigens niet meer gezien in de nabijheid van de Olympiajollen…. Johan echter wel, maar daarover later meer. In het korte rak tussen boei 15 en boei 12 werden nog wat plaatsen gewisseld maar de winnaar bleef Timo, gevolgd door Onno en Jan Tekstra, helaas voor Mem de Zee werden Luut en Bart respectievelijk 6 en 9. Het zou spannend worden of de beker nog naar Drachten zou komen….

Na de lunch ging race 3 om 13.20 van start, weer op baan E. Het zou een race worden met een verassende uitkomst. Al snel ging de eerder die dag getergde Johan Otte aan kop en hij zou deze positie niet meer afstaan tot de afgekorte finishlijn bij wederom boei 12. Waar een loefduel met een Valk al niet goed voor is. Al vrij snel in de wedstrijd vormde zich achter Johan een groepje van 5 bestaande uit Luut, Wilco (met een indrukwekkend litteken op zijn scheenbeen) Onno, Klaas en Bart met daar op respectabele afstand achter Timo. De ‘club van 5’ was al vanaf boei 1 met zichzelf bezig en bewoog zich als een vaste eenheid van links naar rechts. Niemand die iets geks durfde te doen want in het klassement was nog van alles mogelijk. Eensgezind kwamen ze bij boei 10 aan en net zo eensgezind rondden ze boei 15. Op naar de ingekorte finish bij boei 12. Timo had echter met dit pact niks te maken en koos zijn eigen koers. Bij aankomst bij de finishlijn kon de club van 5 lijdzaam toezien hoe Timo daar over bakboord, komend vanaf ‘de wal’ zijn boot als derde over lijn drukte en daarmee zijn podiumplaats zeker stelde en anderen van dat podium afkieperde. Onno wordt eerste, Luut twee en Timo drie. Er gaat een beker naar Drachten maar niet die waar Mem de Zee op gehoopt had…..

Einduitslag:

1- Onno Yntema

2- Luut de Zee

3- Timo Weda

4- Bart de Zee

5- Johan Otte